Na de middelbare school vond Danin Nooren het lastig om een vervolgopleiding te kiezen. Omdat ze altijd al graag mensen wilde helpen, werd het de mbo-opleiding Verpleegkunde. Ze is nog steeds blij met haar keuze. Na haar stage bij Zorggroep Meander zette Danin zich in de zomer als vakantiekracht in voor de bewoners van de A-Horst in Musselkanaal.
In het tweede jaar van haar opleiding aan het Noorderpoortcollege kreeg Danin een stageplek bij woonservicecentrum de A-Horst. “Eerlijk gezegd had de ouderenzorg niet mijn voorkeur”, lacht Danin. “Maar ik vond het veel leuker dan ik dacht, het is heel dankbaar werk.” In het begin van haar stage liep ze mee met de verpleegkundigen om alle routines te leren kennen. “Daarna werd ik steeds meer ‘losgelaten’ en heb ik geleerd zelfstandig te werken.”
Zelfstandig aan de slag
Haar stage beviel van beide kanten goed, want Zorggroep Meander vroeg Danin om in de zomer als vakantiekracht verzorgende IG te blijven werken in de A-Horst. “Ik heb meteen ja gezegd, want het werk beviel me goed en de collega’s zijn heel aardig. Bovendien kreeg ik zo de kans om veel waardevolle ervaring in de ouderenzorg op de doen.” Danin draaide vooral korte diensten van drie tot vier uur, vaak in de ochtend of avond. “Groot verschil met mijn stageperiode was dat ik zelfstandiger werkte. Ik mocht zelf medicatie toedienen bij de zorgvrager, maar had ook meer verantwoordelijkheid in het observeren van de zorgvragers. Merk ik iets bijzonders bij een bewoner? Staat er iets in de rapportages van collega’s waar ik actie op moet ondernemen?”
Ik ben erachter gekomen hoe gezellig de omgang met ouderen kan zijn
Mensenkennis opdoen
Danin heeft natuurlijk veel ervaring opgedaan in alle voorkomende handelingen. Maar ze vindt dat ze vooral veel geleerd heeft over de omgang en communicatie met mensen; met collega’s en familieleden van bewoners en natuurlijk met bewoners zelf. “Ik ben me meer gaan interesseren voor ouderen. In het werk kwam ik erachter hoe gezellig de omgang met hen kan zijn. Je leert ze goed kennen als je een beetje doorvraagt. In het begin had ik de neiging echt álles voor hen te doen, maar dat is niet de bedoeling. Ik zie nu wel in dat het beter is dat ze zoveel mogelijk zelf blijven doen en daarmee de regie in handen houden. Maar het was soms best lastig om te moeten zeggen: u kunt uw krantje ook zelf beneden ophalen, zo blijft u ook in beweging! Maar de belangrijkste les is dat ik mensen respecteer zoals ze zijn. Ik heb ook mezelf beter leren kennen, weet nu bijvoorbeeld dat ik niet te snel een oordeel over mensen moet hebben. Ik ben volwassener geworden door dit werk en zou het iedereen aanraden!”