De heer De Groot is 78 jaar en woont met zijn vrouw in Onstwedde. Door een hartaandoening heeft hij spataderen en moet steunkousen dragen. Tot voor kort hielp Zorggroep Meander hem bij het aan- en uittrekken, maar hij maakt nu gebruik van een handig hulpmiddel.
Afhankelijk van de thuiszorg
“Ik heb hartproblemen en daardoor last van dikke en pijnlijke benen,” vertelt De Groot. “De vaatchirurg raadde mij aan om steunkousen te dragen. Die helpen bij de afvoer van bloed en vocht in de benen. Daardoor heb ik nu minder last van pijn en zwellingen.”
Het aantrekken van steunkousen is volgens De Groot geen eenvoudig klusje. “Tien jaar lang heeft Zorggroep Meander mij daarbij geholpen. Twee keer op een dag kwam er een verzorgende langs. Stuk voor stuk lieve meiden: zorgzaam en meelevend. Ze vroegen vaak hoe het met mij ging en legden dan hun hand op mijn schouder. Dat was fijn. Als je ouder wordt mis je dat weleens.”
Ondanks de warme benadering, vindt De Groot het lastig dat hij van hen afhankelijk is. “Die meiden hebben het natuurlijk hartstikke druk, maar ik ook, want ik heb vijf kippen en dertig kuikens. Brahma’s en Marans. Prachtige beesten! Ook steek ik veel tijd in mijn broedeieren, die moet je drie keer op een dag omdraaien. Maar als ik naar mijn kippen wilde, moest ik eerst wachten op een verzorgende. In mijn conditie is het niet verstandig om zonder steunkousen op pad te gaan.”
Van thuiszorg naar hulpmiddel
In 2018 vertelt een verzorgende hem over de ’Handylegs handige aan- en uittrekhulp’. “Het is een rekje met twee poten. Ik kon er zelf mijn steunkousen mee aan- en uittrekken. Het zou mijn zelfredzaamheid vergroten, waarbij ik de regie over mijn leven zou houden. Eerst wilde ik dat niet, maar de zorgverzekeraar drong een beetje aan.”
"Maar eerlijk is eerlijk: ik mis de verzorgenden wel, want die komen nu niet meer."
Na een tijdje gaat hij het toch proberen. “Met behulp van een verzorgende wikkelde ik een kous om het uiteinde van het rek. Toen pakte ik het vast en stak mijn voet erin. Vervolgens trok ik de kous – hups – omhoog. Ook kon ik ‘em weer gemakkelijk uittrekken. Dan steek je de uiteinden onder de band van de kous en duwt hem naar beneden. Al was het eerst wel even oefenen, nu is het een stuk gemakkelijker.”
De heer De Groot heeft het hulpmiddel nu vijf maanden in gebruik. “Ik vind het fijn, want ik ben nu weer baas over mijn eigen tijd. Maar eerlijk is eerlijk: ik mis de verzorgenden wel, want die komen nu niet meer. Onstwedde is gelukkig niet zo groot en daardoor kom ik ze nog weleens tegen. En als ik erom denk, stuur ik even een kaartje als ze jarig zijn.”