Meneer De Boer (82) woont sinds november 2019 in woonservicecentrum Kloosterheerd. Hij heeft epilepsie, bronchitis en hartproblemen. “Zorg dichtbij voelt veiliger voor mij.”

Meneer De Boer is een zelfstandige man en vloog voor zijn werk de hele wereld over. “Mijn vader wilde dat ik als achttienjarig jongetje bij de bank ging werken, maar dat was eigenlijk niks voor mij. Ik heb mezelf toen meerdere talen aangeleerd en solliciteerde ik op mijn 25ste bij een groot Amerikaans chemisch bedrijf. Die vonden het interessant dat zo’n jong ventje meerdere talen sprak. Ik kon direct beginnen. Achtendertig jaar lang vloog ik de hele wereld over. Ik werkte in Turkije, Israël, Afrika, Marokko, Tunesië en in de Oost-Europese landen. Dat was een geweldige tijd!”

Personenalarmering

Een paar jaar geleden merkte meneer De Boer dat zijn gezondheid achteruitging. “Ik heb epilepsie, bronchitis en hartproblemen. Ik verplaatste me op een bureaustoel door mijn huis, omdat ik bang was om te vallen. Het is weleens voorgekomen dat ik op de grond viel en er een tijd lag. Het is verschrikkelijk dat je dan niet direct hulp kunt krijgen. Dat beangstigde mij, maar mijn dochter ook.”

Samen met zijn dochter kijkt meneer De Boer in 2019 naar een andere woonvorm. “We kwamen uit bij Kloosterheerd: een woonservicecentrum met passende zorg. Ze verhuren woningen aan ouderen die zelfstandig willen en kunnen wonen, maar wel graag de nodige zorg in de buurt hebben. Je hebt geen zware indicatie nodig om hier te kunnen wonen.”

Meneer De Boer is erg blij met de personenalarmering. “Ik verplaats mij nog steeds op een bureaustoel door mijn kamer, omdat ik bang ben om te vallen. Wanneer ik het nu niet vertrouw, of val, kan ik direct op het knopje drukken. De verzorgenden rennen dan zowat naar mij toe, omdat ik eigenlijk nooit druk. Ze weten dat er dan echt iets aan de hand is.’’

Verjaardagsfeest op de Ipad

De verzorgenden komen elke dag even bij meneer De Boer kijken en helpen hem bij de medicatie. “Doordat ik artrose heb lukt het mij niet om de medicijnen uit het zakje te halen. Bovendien vind ik het fijn om dan even aanspraak te hebben, want na het overlijden van mijn vrouw heb ik toch wel gemerkt dat ik me soms wat alleen kan voelen. Zo’n leuke zuster die een praatje komt maken, is dan wel erg fijn!”

Ze helpen bij dingen waarvan ik zelf vind dat ik er hulp bij nodig heb

Meneer De Boer is in Kloosterheerd enorm opgeknapt. “Toen ik hier kwam wonen was ik er slecht aan toe. Ik kon bijna niks. De zusters hielpen me bij het wassen en aankleden. Dankzij hun goede zorgen gaat het beter met mij. En dat vind ik zo mooi aan het wonen in Kloosterheerd. Ze passen de zorg aan op de persoon en helpen je alleen bij de dingen waarvan jij denkt dat je er hulp bij nodig hebt. Alles gaat in overleg, daardoor geven de verzorgenden mij de regie. Mijn lichaam is ouder geworden, maar mijn geest niet. Ik ben nog heel actief, mijn kamer staat vol met geschiedenisboeken. Ik ben iemand die het fijn vind om te blijven leren en om met de tijd mee te gaan.”

Zo is meneer De Boer graag actief op zijn iPad. “Mijn kleinzoon heeft mij leren Skypen en dat doen we regelmatig. Hij was laatst jarig, maar door corona kon ik niet naar hem toe. Ik ben toen live getuige geweest van zijn verjaardagsfeest. Zo was ik er toch nog een beetje bij!”