Ik ben erg blij met mijn eenpersoonskamer in Veenkade

Voor mevrouw Hekman liggen tijdschriften van de koninklijke familie, een schaar en een plakboek. “Ik ben een grote fan van koning Willem-Alexander, koningin Maxima en de prinsessen,” begint mevrouw Hekman te vertellen. “Ze dragen van die mooie kleding en dat vind ik prachtig. Ik verzamel alles van ons koningshuis en ik heb al verschillende plakboeken vol met foto’s.”

Anderhalf jaar geleden verhuisde mevrouw Hekman naar Veenkade. “Soms maak je plannen,” vertelt ze, “maar dan ineens word je ziek en kun je niet meer zelfstandig wonen. Samen met mijn kinderen heb ik meerdere verzorgingshuizen bezocht, maar ik wilde graag naar Veenkade. Hier hangt een fijne sfeer en er worden leuke activiteiten georganiseerd.” Mevrouw Hekman zegt enthousiast: “Laatst heb ik geknuffeld met een échte pony.”

'Een kamer voor mij alleen’

In het begin deelde mevrouw Hekman een kamer met een andere bewoner. Maar nu zijn er in het woonzorgcentrum in Veenkade alleen nog maar eenpersoonskamers en dat vindt ze geweldig. “Ik vond het erg gezellig, maar na een paar maanden miste ik mijn privacy. Mijn kinderen komen vaak langs en dan vind ik het fijn om samen te zijn. Bovendien houd ik van knutselen en omdat ik een kamer deelde, was hier geen ruimte voor. Soms heb ik ook de behoefte om even lekker alleen te knutselen.”

Toen haar kinderen het nieuws brachten dat Veenkade nu alleen nog maar eenpersoonskamers had, was mevrouw Hekman dolblij. “Mijn dochter zei dat ze een verrassing voor me had. Ze nam me mee naar een kamer verderop in de gang. Ik dacht: wat is dat nu? Op de deur van de kamer hing mijn foto. Mijn dochter vertelde dat dit mijn nieuwe kamer was. Ik moest erg huilen, want ik was zo blij. Een kamer voor mij alleen!”

Dezelfde dag maken de kinderen van mevrouw Hekman de kamer verder klaar zodat ze er direct kan wonen. “Ze hadden er een grote tafel neergezet zodat ik weer kon knutselen. Ik vind het fijn dat ik nu mijn eigen kamer heb en me er kan terugtrekken wanneer mijn kinderen er zijn.”

In Veenkade heeft meneer Muurman een bijzondere ontmoeting met een oud bekende. “Ineens stond mevrouw Hekman voor mij, ze was de vrouw van een goede vriend, maar hij is overleden. Vroeger dronken we vaak koffie bij elkaar of ging samen iets leuks doen. Het is fijn om nu herinneringen met elkaar op te halen en dat kan nu op onze eigen kamers.”

Meneer Muurman: ‘Ik heb hier dat thuisgevoel’

Meneer Muurman (85) woont sinds een jaar in Veenkade, toen het beleid van alleen eenpersoonskamers net werd ingevoerd. “Je hoopt oud te worden in je eigen huisje, maar ik werd ziek. Ziekte is iets wat je overkomt en wat is het dan fijn dat je elders weer dat thuisgevoel kunt hebben.” De eerste paar weken deelt meneer Muurman een kamer met een andere bewoner. “Dat vond ik niet erg, want ik zou hier maar een paar weken zijn om te herstellen, maar ik bleek toch meer zorg nodig te hebben. Ik heb altijd een eigen huisje gehad en ik vond het lastig om ineens een kamer te moeten delen. Ik miste mijn privacy en besprak dit met mijn EVV-er. Ze regelde een kamer voor mij alleen en dat vond ik geweldig.”

Meneer Muurman en mevrouw Hekman zijn erg blij met hun eenpersoonskamer in Veenkade. Mevrouw Hekman: “De Verzorgenden stralen het uit dat ze het fijn vinden om dit werk te doen. Ze voelen vertrouwd en denken met je mee.” Ook meneer Muurman is dankbaar voor de zorg die hij krijgt: “Ik heb veel lol met de Verzorgenden. Ze komen vaak even kijken hoe het met me gaat, want ik zit graag op mijn eigen kamer. En wat ik ook heerlijk vind, is dat je hier binnen vijf minuten bij de Fysiotherapie, Logopedist of Diëtist bent.”

Meer weten?

In dit nieuwsbericht leest u meer over de eenpersoonskamers in Veenkade.