In een knusse woning in Stadskanaal probeert de 78-jarige meneer Ottens na het verlies van zijn vrouw de draad weer op te pakken. Na 45 jaar samen is het stil in huis. Tot zijn dochter hoort over GewoonThuis, een nieuwe dienst van Zorggroep Meander. GewoonThuis is er voor mensen die extra ondersteuning nodig hebben om zo lang mogelijk te wonen en leven in hun eigen huis. Ze krijgen ondersteuning van Zorggroep Meander in de vorm van zorg, maar ook door ‘Aandachtgevers’. Niet veel later krijgt meneer Ottens wekelijks bezoek van Aandachtgever Hans Zondag (46). Daarmee begint er iets nieuws.
“We deden alles samen, mijn vrouw en ik. En toen was het ineens stil. Dat hakt erin,” vertelt meneer Ottens. “Na haar overlijden stond alles even stil. Je denkt altijd: we worden samen oud. En dan plotseling is ze er niet meer. Dan moet je verder, terwijl je eigenlijk niet weet hoe.”
De dagen van meneer Ottens leken zich eindeloos voort te slepen, tot zijn dochter hoorde over GewoonThuis. Meneer aarzelde meneer Ottens eerst. “Wat moet ik met een vreemde over de vloer?” vroeg hij zich af. Toch besloot hij het een kans te geven. Samen met zijn vertrouwde Wijkverpleegkundige werd een kennismaking geregeld met Hans, Aandachtgever bij GewoonThuis.
Mannen onder elkaar
Vanaf het eerste moment was er een klik tussen de heren. “Het voelde direct goed,” herinnert meneer Ottens zich. Bij de tweede afspraak gingen ze samen wandelen. “Dat was meteen gezellig,” vertelt Hans. “Meneer Ottens lijkt hier iedereen te kennen. Overal waar we lopen, maken we een praatje.”
Voor Hans, die zelf niet uit Stadskanaal komt, werden de wandelingen met meneer Ottens al snel meer dan zomaar een ommetje. “Ik kom hier niet vandaan,” vertelt hij, “maar dankzij meneer Ottens leer ik de omgeving steeds beter kennen. Hij kent elk straatje.” Terwijl ze samen de buurt verkenden, groeit ook het onderlinge contact. “Het voelde al snel alsof we elkaar al langer kenden,” zegt meneer Ottens. “En ik vind het fijn dat hij ook een man is. Soms praat dat net iets gemakkelijker, zeker als het klikt. Als mannen onder elkaar praat je toch net even anders dan met de dames van de wijkverpleging. Met Hans heb ik het over vroeger of over F1. Het gaat vanzelf.”
Samen vissen
De vrijdag is inmiddels vaste prik: dan komt Hans langs. Soms maken ze een wandeling, soms doen ze de post of praten ze wat bij. Formule 1 is vaak onderwerp van gesprek. “Ik ben fan van Max Verstappen,” grijnst meneer Ottens. “Hamilton? Die naam hoor ik hier liever niet.” Hans lacht. “We kunnen eindeloos praten over F1. Dat hebben we echt gemeen.”
Wat hun band verdiept, is een gedeeld verlies. Ook Hans verloor zijn vrouw. “Dat hoorde ik pas later,” zegt meneer Ottens zacht. “Dat raakte mij. Zo jong. Dat zou niet moeten.” Soms praten ze erover, zonder te veel woorden. “We begrijpen elkaar. Daar hoef je niet altijd iets voor uit te leggen,” zegt Hans.
Ze trekken er vaak samen op uit en er zijn nieuwe plannen. Meneer Ottens wil Hans meenemen om te vissen. “Ik vis regelmatig,” zegt hij. “Dat zou ik graag eens samen doen. Lekker rustig buiten, beetje kletsen. Meer hoeft het niet te zijn.” Hans glimlacht. “Het is al járen geleden, maar ik heb het vroeger wel eens geprobeerd. Benieuwd of ik het nog een beetje kan.”
“We begrijpen elkaar. Daar hoef je niet altijd iets voor uit te leggen.”
Vertrouwen en herkenning
Wat GewoonThuis voor Hans betekent? Hij denkt even na. “Het is veel meer dan alleen zorg. Het gaat om aandacht hebben voor iemand als mens. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen tempo – en daar ga je in mee.” Hij vervolgt: “We helpen mensen om langer thuis te blijven wonen, op een manier die bij hén past. Even samen zijn, luisteren, er echt zijn. Dat maakt het verschil. Je ziet iemand opbloeien als hij zich gehoord en begrepen voelt.”
Bij GewoonThuis werkt Hans in een vast team. “Iedere aandachtgever heeft zijn eigen cliënten. Doordat je elkaar regelmatig ziet, kun je echt iets opbouwen. Vertrouwen, herkenning, en dat maakt GewoonThuis zo waardevol.”
“Ik voel me minder alleen”
“De juiste match maakt écht het verschil,” zegt Hans. “Meneer leeft op tijdens een bezoek.” Voor meneer Ottens is het wekelijkse moment met Hans inmiddels onmisbaar. “Ik kijk er echt naar uit. Het breekt de week. Ik voel me minder alleen.” Hans knikt. “Ik mag even deel uitmaken van meneers leven. En als je dan merkt dat je écht iets voor hem betekent, dan is dat goud waard.”
GewoonThuis biedt ouderen de kans om langer zelfstandig thuis te wonen – met aandacht die verder gaat dan zorg alleen. Soms is een uurtje al genoeg om verschil te maken. Tussen meneer Ottens en Hans is in korte tijd een mooie band ontstaan, die nog volop in ontwikkeling is.