Ruim een half jaar verblijft de heer Hooiveld (92) nu in de Heggerank. Het wordt, zoals hij zelf zegt, zijn ‘laatste pleisterplaats’. Maar dat vindt hij niet iets om over te treuren. Hij ziet de positieve dingen (‘de lift is hier nooit kapot!’) en geniet van het eten en de bezoekjes van zijn vrouw.
“Dat is natuurlijk wel moeilijk: dat we na 66 jaar huwelijk nu niet meer iedere dag samen zijn”, zegt de heer Hooiveld. “Maar mijn vrouw Geertje komt om de dag op bezoek met de regiotaxi.” Samen runden ze veertig jaar lang de boerderij in Gasselternijveen, die de heer Hooiveld van zijn vader overnam en waar hij sinds zijn zesde jaar woonde. Na hun pensionering lieten ze een mooie bungalow in hetzelfde dorp bouwen, waar ze met veel plezier woonden. Tot dit voorjaar: door een val brak hij zijn rechterheup. Na een operatie kwam hij in de Heggerank terecht.
De heer Hooiveld geniet van de kleine dingen. Zo haalt hij zich liedjes uit zijn jeugd voor de geest, die hij soms voor de verpleging ten gehore brengt. “Ach, ik ben een positief mens. Bovendien: ik heb een heel goed leven gehad. Een goed huwelijk, een lieve dochter, een mooi boerenbedrijf en het vrije leven dat je als boer hebt. En ik heb er veel bij gedaan, als voorzitter van landbouwschap Drenthe en als adviseur van het Kantongerecht in Assen. Ik heb zelfs een koninklijke onderscheiding. Ik vind het een voorrecht om samen met mijn vrouw zo oud te worden en geestelijk goed in orde te zijn.”
Ik vind het een voorrecht om samen met mijn vrouw zo oud te worden.
“Het is gebeurd, daar kan ik niets meer aan veranderen. Met medicijnen en fysiotherapie hebben ze hier alles in het werk gesteld om mijn leven draaglijk te maken. Wat voor oefeningen ik niet allemaal gedaan heb! Fietsen vanuit de rollator, op de brug, op de loopplank…Ik loop geen meter meer, maar ik heb een prima bed en kan goed slapen. Ik kan goed overweg met het personeel en ook over het eten ben ik zeer te spreken: vanochtend nog hadden we een heerlijk gemeenschappelijk ontbijt met tosti’s en een eitje. Het warme eten is ook iedere dag lekker en ik verheug me altijd op de griesmeelpap die ik ’s avonds krijg. Daar ben ik dol op.”