Elke maandag gaat mevrouw Gerth met de Op-StapBus naar dagbesteding Waterkring, bij Parkheem in Stadskanaal. Het is een vast onderdeel van haar week en geeft haar houvast. Sinds het overlijden van haar man, nog maar kortgeleden, voelt haar huis soms te stil. Maar hij had haar op het hart gedrukt: "Blijf doen wat je altijd deed." En dus gaat ze door.
Waterkring biedt ondersteuning aan mensen met beginnende dementie en de ziekte van Parkinson, maar verwelkomt ook anderen die behoefte hebben aan structuur en sociale contacten. “Zodra ik binnenkom, word ik vriendelijk ontvangen en voel ik meteen de warme, huiselijke sfeer”, vertelt mevrouw Gerth. “De medewerkers begroeten me met een glimlach, ze vragen hoe het met me gaat en bieden me een heerlijk kopje koffie aan. Op zulke momenten denk ik: wat is het fijn om hier te zijn.”
Veilige haven
Mevrouw Gerth vertelt dat Waterkring voelt als een veilige haven. “De begeleiders zijn erg meelevend en begrijpen je. Er is hier aandacht voor je, ook als het even niet gaat. Dat helpt me om de lastige momenten door te komen, zeker nu mijn man is overleden. Je hoeft niets uit te leggen; iedereen weet hoe het voelt om even niet lekker in je vel te zitten of iemand te missen.”
Bij Waterkring draait het niet alleen om structuur en activiteiten, maar vooral om verbondenheid.
De dagbesteding draait niet alleen om gezelligheid, maar ook om actief zijn. De activiteiten, van geheugenspellen tot creatieve workshops, helpen om zelfstandigheid te behouden en achteruitgang te voorkomen. Mevrouw Gerth ervaart hoe goed het doet om bezig te zijn. “Op maandagmiddag staat schilderen op het programma, een moment waarop ik me volledig kan verliezen in kleur en creatie. Soms helpt het om even alles los te laten, soms niet. Maar schilderen blijft altijd fijn. Twee dames ondersteunen me met ideeën en technieken en dat maakt het extra bijzonder.”
Naast haar tijd op de dagbesteding volgt mevrouw een schildercursus bij de Regenboog en zingt ze in een koor. "Ik blijf graag actief, want stilzitten helpt me niet," vertelt ze. "Ik ben gevoelig voor depressies, iets waar ik al mijn hele leven mee worstel. Mijn man vond het daarom belangrijk dat ik iets buitenshuis deed. Een van mijn dochters hoorde over Waterkring en nam contact op."
Het eten wordt hier vers gemaakt, met elke dag soep. Samen maken we er iets van.”
Samen zijn, samen delen
Bij Waterkring draait het niet alleen om structuur en activiteiten, maar vooral om verbondenheid. “We lachen hier veel,” zegt mevrouw Gerth. “En dat is belangrijk. Verdriet draag je met je mee, maar hier voelt het even minder zwaar. Er is hier ruimte voor een grapje, een goed gesprek en een luisterend oor. Ik kan hier even ontsnappen aan het alleen zijn, mijn zorgen delen of ze juist even vergeten.”
Een van de dagelijkse momenten van verbinding is het koken en eten. "We helpen vaak met aardappels schillen en groenten snijden. Het eten wordt hier vers gemaakt, met elke dag soep. Samen maken we er iets van.” Niet alleen het eten zelf, maar ook de gezamenlijke voorbereiding draagt bij aan een gevoel van saamhorigheid. "We maken grapjes, voelen ons nuttig en dat doet goed!”
Misschien een extra dagje
Mevrouw Gerth put ook veel kracht uit haar geloof. “Er is hier ruimte om voor en na het eten te bidden, iets wat me veel rust geeft. Dat vond ik direct de eerste dag al fijn. Het is mooi dat daar rekening mee wordt gehouden.”
Hoewel het verlies van haar man nog vers is, probeert mevrouw Gerth haar weg te vinden. “Misschien komt er in de toekomst nog een extra dag bij, want ik vind het hier erg fijn, maar voorlopig is de maandag genoeg. Even alles op een rijtje krijgen,” zegt ze. “En dan zien we wel wat de toekomst brengt.”